All in the family!: 2009

zondag 20 december 2009

Onze grote meid!

Zitten kan Robin nog niet. In dit stoeltje kan ze het wel. En ze vindt het erg leuk om de wereld op deze manier te bekijken.

En nog steeds een klein frutje. Dat zal ze wel altijd blijven. Maar ze is ook vrolijk, erg alert en gezellig. Het consultatiebureau blijft nieuwe problemen verzinnen (nu is het ene beentje langer dan het andere) maar volgens ons gaat het helemaal goed. Het is erg gezellig om Robin om ons heen te hebben. En haar lachje palmt ons iedere keer helemaal in. Heerlijk!

En wat is ze mooi als ze slaapt he!

Het lijkt al heel wat...

... maar dat is het niet: eten van een lepel lukt eigenlijk nog steeds niet. Melk van mama blijft het lekkerst!

Rammelen

Ik denk dat het rammelding meer dan 30 jaar oud is, maar het is nog steeds geweldig voor een paar maanden oude baby!

zondag 1 november 2009

TV kijken

Ai, ze leert steeds weer nieuwe dingen. En van sommige weten we niet zeker of ze wel zo handig zijn. Sinds een week is Robin volledig in beslag genomen door de TV. Liggend op een kleedje nog niet zo heel erg, maar als je eten probeert te geven toch erg onhandig. Ze draait haar hoofd steeds naar de TV.

En haar programma-voorkeur heeft ze niet van een vreemde, maar of ie nou zo handig is voor een 20 weken oude baby? Wat is er mis met de Teletubby's?

Opa en oma op visite

Het was een kadootje om ze dit keer naar de trein te brengen: mét kinderwagen. We hebben oma angstvallig in de gaten gehouden om te voorkomen dat ze tegen de lantaarnpalen aanliep. Zo bezig was ze met Robin.

Eerste hapjes!

Dat is niet helemaal waar. We hebben al eerder wat voorgekauwde banaan in haar mond gestopt (en er weer uit zien komen, en weer teruggeduwt :-)) maar dit zijn de officiële eerste hapjes. Met lepeltje. De kinderarts raadde aan al wat bij te gaan voeren omdat Robin zo'n klein frutje is.

Wat een feestje. Ze vindt de smaakjes wel lekker maar met de substantie weet ze zich geen raad!

Lekker eten!

Bij hoge uitzondering: een foto van mama.... Ook uitzonderlijk, Robin bij mama uit de fles drinken. Meestal pikt ze dat niet en wil ze live the real stuff.

zaterdag 26 september 2009

15 weken!

Inmiddels is ze al 15 weken. We gaan al bijna in maanden in plaats van weken denken. Nog steeds poept, eet en huilt ze. Maar tegenwoordig lacht ze en trappelt ze enorm. Stampertje is haar bijnaam. Het allermooist is het gebrabbel. Ze ouwehoert ons de oren van het hoofd, alleen verstaan we er niets van. Het klinkt erg gezellig. Zelfs om 6 uur 's ochtends....

Lachuh!

Badje niet zo erg meer!

Ja ja, er lijkt wel een wonder gebeurd: ons meisje vindt het badje niet zo'n drama meer. Af en toe zien we zelfs een echt lachje! Volgens ons: met dank aan de osteopaat. Die haar overigens 'genezen' heeft verklaard. Haar nekje zit weer goed en de spieren zijn soepel.

vrijdag 28 augustus 2009

Zomaar wat foto's

Weer werken

Robin ging op 25 augustus voor het echhie naar het KDV en mama ging voor de tweede dag werken. Om half drie werd er gebeld: Robin had wat verhoging en was aan het huilen. Dus ze is zo snel mogelijk opgehaald. Vermoeiend hoor, dat KDV. Maar werken ook.

Kinderdagverblijf

Robin heeft er inmiddels 6 wendagen op het Kinderdagverblijf (KDV) opzitten. De eerste drie wendagen zijn vooral voor mama's. Die kunnen zien waar hun kindje terecht komt en ze kunnen vast droogoefenen op het afscheid nemen. In dit geval ging het droogoefenen niet goed: het werd een nat afscheid toen Robin voor het eerst drie uur achtergelaten moest worden.

Gelukkig brengt papa haar nu weg. En omdat het met de kinderwagen erg veel extra tijd kost, gaat ze achter op de fiets. En dat bevalt haar goed. Als je omkijkt, zit ze met open ogen vrolijk om zich heen te kijken.

Consultatiebureau

Op 18 augustus zijn we voor de tweede keer bij het consultatiebureau geweest. Daar kreeg ze haar vaccins en werd gewogen. Door de werveltjes in haar nek, kan ons meissie niet zo goed drinken. En waar we bang voor waren, bleek ook het geval: ze is niet zoveel aangekomen als te verwachten was.

Osteopaat

Het is voor ons allemaal een zware bevalling geweest maar voor Robin heeft dit vooral veel geweld op haar nek tot gevolg gehad. De laatste tijd ging ze steeds krommer liggen. Ook ging het eten steeds lastiger. Alsof ze er niet goed voor kon gaan liggen. We zijn daarom naar een osteopaat gegaan en deze vertelde dat er werveltjes vastzaten. Hij heeft haar gemasseerd en we zijn weer met haar naar huis gegaan. 's Middags heeft ze voor het eerst naar ons gelachen. En toen we haar in badje deden (zie eerder op het blog) begon ze eerst te huilen maar na een paar seconden besefte ze dat het wel meeviel en ging bijna lachend in bad!

zondag 9 augustus 2009

Markt en sporten

Jeetje, dat was lang geleden. Ik denk dat het meer dan een half jaar geleden is, dat ik voor het laatst naar de markt ging. Vanaf de 20e week ben ik niet meer mobiel geweest. Hetzelfde geldt voor sporten.

Daar ben ik noodgedwongen ook in febuari of maart mee gestopt. Dus het voelt erg goed dat ik dit weekend beide weer gedaan heb! Op zaterdag lekker geouwehoerd op de markt en op zondag weer eens gesport. Het normale leven komt weer langzaam op gang.

vrijdag 7 augustus 2009

Acht weken

En ze groeit maar door!

Tantes aan het werk

Bezoek uit Brabant! Vier tantes op visite. En zij wisten een briljante manier om tasjes op te vouwen zodat ze piepklein worden. Ze hebben zichzelf meteen aan het werk gezet en de berg tasjes achter het wasmachine is nu gereduceerd tot één tasje.

Ze groeit als kool!

Het schattige maatje 50 wordt te klein! Ze groeit er uit. Wat snel. Wat gaat het hard. Het is een cliché dat iedereen gebruikt maar ook echt blijkt te kloppen.

En weer terug!

Vakantie was fijn! Veel te kort maar heerlijk om een weekje in het bos te zitten. Jammer dat mama ziek werd, maar ook wel voor de hand liggend waarschijnlijk... En vlak in de buurt bij een setje grootouders.

vrijdag 24 juli 2009

Op vakantie!

Na een paar maanden alleen maar in Amsterdam te zijn geweest, gaan we eindelijk weer naar buiten! De komende week zitten we met de hele family in Brabant in het bos! Het streven is om deze blog twee keer per week bij te houden, maar dat gaat deze week niet lukken omdat er geen internetaansluiting is. Tot over een week!!